Otoyol

Bir kayayım, yüzüm kuzeye dönük

Milyonlarca gün doğumundan milyonlarca gün batımına

Hep aynı yerde oturup durmaktayım.

Bir özlem içimde, ufukta gözlerim

On bin yılda bir önümden geçecek

Bir kervanı beklemekteyim.

Gökyüzü ağladıkça bedenimdir yosun tutan

Ve aşkı uğruna dağları delmeye yeltenen

Bir divane meczubun öyküsüdür

Her fırtınada kulaklarımda çınlayan…

Ve bir umut milyonlarca yıldır beklediğim

Belleğimde yitip gitmeye mahkûm bir aşktan arta kalan yangının

Küllenmeye yüz tutmuş alevidir çevremi ısıtan.

Hissediyorum: Farklı bir gün bugün,

Alışkanlıkları alt üst eden, umutla başlayıp

Ölümle bitecek bir gün.

Sabah, daha güneş dağların ardında

Alevden ve ışıktan sabahlığını giymeden

Çıkıp gelen meczuplardır

Bugünü farklı kılan;

Ellerinde küçük çubuklar

Bedenimde farklı yerlere delikler açmaya başlayan.

Öyküde bir, bugün bin olan

Delip bedenimi

Susuz kente su

Hasretten yanan bedenlere

Sonsuz aşkı taşıyacak olan…

Küçük tüpler yerleştirmeye başladılar

Açtıkları küçük deliklere

Oyun mu oynuyorlar?

Ellerinde rengârenk kablolarla

Bedenimi sararlarken

Alınlarında biriken ter

Damlayıp bedenime değdiğinde

Buhar olup, atmosfere karışırken

Asık suratlarından anlıyorum

Ters bir şey döndüğünü

Söylenip duruyor biri bağır çağır

Acelesi var belli ki,

Güneş yükselmeden bitirip işini

Gidip yaslanacağı bir göğüs olmalı özlemini çektiği.

Toparlanıyorlar işte yavaş yavaş

Malzemeleri ellerinde uzaklaşıyorlar

Soruyorum kendime… Bu kadar çabuk mu?

Öyküde meczup aylarca kazma kürek uğraşıyordu

Yarım gün bile olmadan bitirdiler mi işlerini?

Birden, yer gök birbirine giriyor

Milyonlarca yıllık ömrümde duymadığım

Bir gök gürültüsü sesi

Yankılanırken karşı dağlardan

Bedenim atomlarına ayrılıyor

Ve parçalarım birer kelebek, uçuşurken yamaçtan aşağı

Anlıyorum öyküdeki aşkın

Ve meczubun hiç gerçekleşmeyecek bir sanrı olduğunu…

Ruhum kanatlanıp uçuyor şimdi, göğe yükseliyor

Arta kalan çakıllar bedenimden

Asfaltla kaplanıp

Silindirle eziliyor…

Aşk, günde binlerce kez çiğnenen

Bir otoyolmuş meğer…

19.04.2015 - Denizli