Bir vadi içimde, göğüs
kafesim
Dünyayla yaşıt
Bir derin uçurum…
Acıyla taşlaşan kalbim
Yusyuvarlak bir kaya
Ölen her insanla
Ve tarihe gömülen her
aşkla
Kan sızan çatlaklarından…
Bir vadi içimde, göğüs
kafesim
Her rengi, her bitkisi ve
her hayvanı
Aynı tutkuyla yaşatan.
Her kurşunla sıkılan,
Atılan her bombayla
Sıkışan nefesim
Ve oksijensiz kalıp
Yok olan görkemli bir yaşam.
Bir vadi içimde, göğüs
kafesim
Tufandan kalma
Bir görgü tanığı tarihin…
Hiç güneş batmamış
üstünde
İnsana rağmen umutla
yaşayan
Ve zulme boyun eğmeyen
Ve ayrımsız her canlıyı
Bağrına basan…
30.10.2015 Denizli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder