Bir çocuk
Gözleri yaşlı
Oturmuş denize karşı.
Gün ortası,
Güneş tam tepede
Yine de gökyüzü
Kan kızılı…
Omzuna dokunup
Soruyorum
“Neden ağlıyorsun?”
Yutkunuyor bir
Bana bakıyor
Kocaman gözleri,
Sonra göğe çeviriyor
Yaslı başını…
Tek ses çıkmıyor ağzından
Gözlerinde okuyorum
Sorumun yanıtını.
Utançtan kızıla kesiyor
yüzüm,
Kahrediyorum
çaresizliğime
Yüzüm düşüyor
Yanaklarımdan aşağı
Yuvarlanıyor boncuklar.
Oturup yanına çocuğun
Ortak oluyorum derdine:
Son uçurtmayı da
vurdular!
30.10.2015 - Denizli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder