Yorgun, cılız ırmaklar
akıyordu
İnsanların yüzlerinden
Kurumuş göz pınarları
Kan çanağı göz çukurları
ile
Vakitsiz ve biçimsiz
Ve toplu ölümlere ağlanıyordu.
Birkaç akbaba
beslenebilsin için
Kirli ve kanlı pazarlık
sofralarında
Daha iki ayaküstünde
doğrulamamış
Kundakta çocuklar
boğuluyordu
Ki artık gün batımından
değil
Kandan şarap rengine
bürünüyordu
O efsaneler kaynağı deniz…
16.11.2015 - Denizli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder