Bin bir çile,
eziyet çeke çeke
Dilinin ucuna
kadar sürünen sözcükler
Çıkıp özgürce
uçarak, haykıramaz sevgini
Ya bir dostu
kaybetmek korkusu
Ya da geçmişten
kalan kalp kırıklıkları
Barikatlar kurar
ağzının içinde
Ve büyük bir
öfkeyle geri dönerken
Birer napalme
dönüşür kelimeler
Ve ele geçirip
tüm hücrelerini
İntihar bombacısı
gibi
Havaya uçururlar
Kendileriyle birlikte
her duygunu
Ve yıllarca
söndürülemeyecek
Yangınlar bırakırlar
geriye.
Pençesine düştüğün
her aşk
Kıyametten beter
bir yıkım
Genetik bir
soykırımdır
Tutkuyla büyüttüğün…
17.12.2015 -
Denizli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder