Sanrı

ay ışığı altında

bir zamanlar

korktuğun

ulaşılmaz sandığın ağaçlar

susuz kalmış bir fidan kadar

bodur görünse de bugün

bir zamanlar

konuşmaktan çekinmediğin

kadınlar

şimdi elini uzatsan

dokunabileceğin kadar

yakın da olsalar

korkutur, yaralanmaktan

yorgun düşmüş yüreğini

zifiri karanlıkta

bir anlığına ortalığı aydınlatan

şimşeklerden daha solgun

bir mum alevi kadar

sıcak bile olmasalar...

umut unutulmuştur

ölen çocukluğunla mezara giren

korkularındır dünden yarına

kalan...

aşksa

bir meczup zamandır

ilk gençliğinde ölmüş

bir sanrı

tadı damağında yarım kalan...

19.02.2018 - Araf

Çaresiz

geç kalınmış bir randevuya

yetişme derdinde insanlar kadar

telaşlı, oradan oraya

seyirtiyor bulutlar

ve yağmur çiseliyor...

yürüyorum

her damlasında yağmurun

aklıma çarpıyor

başka bir zaman

ve başka bir yerde

yağan yağmurla

içime düşen acılar...

önce saçlarımı okşuyor rüzgar

annemin şefkati kadar sıcak

sonra sertleşiyor

ve yağmur damlalarıyla

kırbaçlarken yüzümü

anıların acısıyla

akan kanı gizliyor

kızarmış gözlerimden...

bir sokak köpeği dönüyor köşeyi

ve ıslanmaktan korkarak

hızla geçip yanımdan

yuva bellediği sundurmanın

altına doğru koşarken

onunla bir yarışa tutuşuyor yağmur,

hızlanıyor amansızca...

boşaldı sokak

bir kaç meczup

ve ben varım

ve açmıyorum

elimde tuttuğum şemsiyeyi

arınayım için

ne zaman işlediğimi bilmediğim

ölümcül günahlarımdan...

sonra

başladığı kadar apansız

duruyor yağmur

duruyor rüzgar

acemi bir aşık gibi

göz kırpıyor güneş

aceleci bulutların arasından...

ne yapacağımı şaşırmış

çöküyorum yolun ortasına...

beynimin loblarına

tünemiş acılar,

yarına dair umut

ve güzel hayallerle çatışırken

kendime geliyorum

hayata tutunuyorum

çaresiz...

18.01.2018 - Araf

Kar

belki kar yağar bu gece

yığılır üst üste metrelerce

burnunu dışarı çıkarmaya

korkar da insanlar

uzun zamandır özlediğim yalnızlığa

ve bana kalır bu köhne kentteki

tüm sokaklar...

yürürüm saatlerce

ıssızlığın ve yalnızlığın

kıymetini bilerek

ve bitmiş aşklardan

içimde kalan yangın

vururken yüzüme

eriyip kar

karışır gözlerimden boşalan sele

ve Nuh Tufanından beter

bu keşmekeşte

boğulur insana dair

çekilen acılar...

ve belki sabah olur

ve güneş geceye

ve karanlığa inat

yeniden doğar

ve bahar gelir yine

ve ölümsüz bu aşk

küllerinden yeniden doğar...

15.01.2018 - Araf

Uçurum

bir uçurum kenarındayım

derin mi derin

ve benliğimi delip geçerken yarattığın

fırtınalarla köpürüp

dalgalanıyor sular...

öfkeli rüzgarlara inat

sakin sular dövüyor

kıyısında sallanıp durduğum uçurumu,

yani

taşlaşmış, kaskatı yüreğimi...

kartal keskinliğinde gözlerim

ve ufukta uzun beyaz saçları

boynuna dolanmış

bir adam görüyorum

azgın suların üstünde kalmak için çırpınan

ve umudu kesip

yaralandıkları aşktan

kendilerini denizin merhametine bırakan

kederli insanlar...

başım dönüyor,

sallanıp duruyorum

az önce bir çocuğun sıkılıp

terk ettiği

köhne bir salıncakmışım gibi

ve ne zaman yükselsem

senden arda kalan

boşluğa düşmemek için

gökyüzüyle başbaşa kalıyor gözlerim...

bomboş gece ayazında gökyüzü

ayı ve yıldızları da

götürmüşsün giderken

ki bilirdin gecenin karanlığında

yıldızların rehberliğine güvenirdim...

vakit çok mu geç

üşüyor muyum

yorgun, yılgın bir nefer miyim

anlamsız bir savaşın sonunda

cephede tek başına unutulmuş

açtığın yaralardan sızan kan

içinde bir yerlerde taşlaşıp kurumuş

bilmiyorum...

ışığımı yitirmişim...

04.01.2018 - Araf

Ölmek Zamanı

sayısı artarken

ismini hatırlamadığım insanların

çoktan gelmiştir zamanı

bu şehirden ayrılmanın...

sayısı artarken

yürekteki mezarda yerini alan

karşılığı olmayan aşkların

çoktan gelmiştir zamanı

hayal kurmayı

ve sevmeyi bırakmanın...

sayısı artarken

yalnız geçen günlerin

çoktan geçmiştir zamanı

ardında bırakıp yarını

acılara son vermenin

ve güle oynaya ölmenin...

22.12.2017 - Cehennem

Yalnızlık - I

görmesin istiyorum yalnızlığımı kimse

kimse bilmesin çaresizliğimi

gözümden yaş damlamasın

yüreğimde çağlarken kan

ve yoksunluğunla başım dertteyken

başka çoraplar örülmesin başıma...

yeni biten bir aşkın ardından

yeni bir kor düşmesin içime...

20.12.1017 - Araf

Yaz Sıcağı

Göz pınarından

Yanağına yağmurlar dökmeye hazır

Bir kara bulut gibi asılı duran

Hüzündür belki

İçimi karartan…

Kar soğuğundan solmuş

Cansız yüzündür

Belki,

Yaz sıcağında

Kalbimi soğutan…

Olmayacak duaya amindir

Belki, sana dair hayalleri

Beynimde yaşatan…

Öfkedir belki

Aşk bellediğim

Aşktır belki

Öfke diye ezberlediğim...

14.12.2017 - Araf