Sonbahar

Al işte yine sonbahar

Sarı,  kuru yapraklarını döküyor

Hüzne sarınmış ağaçlar.

Ve o kadar yetim,

O kadar yalnız

Ruhum,

Yitik bir aşkı haykırıyor

Sarı, kuru kelimelerini döküyor

Kalbimden.

Keşke diyorum

Keşke baharda çığlık olsam

Yeşerse kelimeler…

Aşk ateşini söndürmeden

İfade edebilsem

Yüreğimden.

06.12.2007 - DENİZLİ

Ne Kadar...

Ne kadar zor

Her sabah yüreğin ağzında uyanmak

İfşa etmek korkusuyla

En kuytu köşesinde beyninin

Saklamaya çalıştığın

Yaşanması imkânsız bir aşkı.

Ne kadar yorucu

İliklerine kadar işleyen

Ve her şeyinle seni esir eden

O delici bakışlardan

Kaçınmaya çalışmak gün boyu.

Ne kadar acı

Sevilmek ihtimalini yıkmaya çalışarak

Her gece boş ve soğuk

Bir yatakta

Ertesi güne ulaşmaya çalışmak.

24.01.2015 - Denizli

Gürcistan ve Irak'ın Ardından

Kentin üzerine çöreklenirken kara bulutlar

İnsanlar uykudaydı ve geleceğe dair umutlardı

Ancak ve sadece rüyalarında yaşattıkları.

Sonra giderek arttı motorların ve bombaların ve makineli tüfeklerin

Homurtuya, horlamaya benzer gürültüleri

Ve daha ne olduğunu anlamadan

Yaşamsaldan ölümlüye devindi gitti birçoğunun uykusu.

Anaların feryatlarında,

Babaların ağaran saçlarında ve gözaltı torbalarında

Küçük yetim kızlarla oğlanların

İfadesini yitirmiş bakışlarındaydı

Ölümden arda kalan şaşkınlığın

Ve artık alışılmış, bir yaşam biçimine dönüşmüş acıların izleri.

Güneşin kızıl yüzü görünmüyor çoktandır

Ne ki soğukta üşüyebiliyor insanlar

Ne ki sıcakta serinleyecek bir gölge arayışındalar.

Su kanlı, su çamurlu, su petrole bulanmış

Su yok.

Ekmek yok

Sevişmek yok…

Oysaki uzak diyarlarda akbabalar

Oturdukları şölen masasının etrafında kahkahalarla tıkınıyorlar...

Altındır yedikleri, petroldür içtikleri

Ve yetmezmiş gibi sarhoşlukları

Doğal gazla kafa bulmak için yakmışlardır nargileleri.

Ve her kenefe gittiklerinde, diğerleri için

Zulüm, işkence, ölüm ve kederdir bağırsaklarından sızan pisliğin içerdiği.

Tanrı sanki bıkmış

Yarattığı kulların neden olduğu manzaradan

Ve çoktandır umudu kesmiştir onlardan

Ve başa çıkamayacağını anlamıştır

Ki vurup kilidi ahretin kapılarına

Bu kadir bilmez yaratıkları için

Bu dünyaya indirmiştir cehennemi.

19.08.2008 - Denizli

ESKİ DOSTLAR

İki eski dosta rastladım;

Kaç gündür aşındırdığım

Kentin aşina sokaklarında.

Seninle kurgusuna,

Üzerinde gezinen mutlu-mutsuz yüzlere,

Sağına soluna özensiz kondurulmuş

Solgun benizli ihtiyar binalara

Aldırış etmeden gezindiğimiz

Bu aşina sokaklarda.

İki eski dosta rastladım

Mavisini arayan gökyüzünde

Cansız bakışlarıyla gözlerimin

Güneşi bulmak isterken.

Puslu havaya kara bulutlar hakim olmuştu

Umutları derinlere gömen kalbim

Kendi yağmurlarıyla ıslanırken.

İki eski dosta rastladım

Bacasında bir veda türküsü

Bu son vapur

Demirlediği son limandan ayrılıp,

Son bir sevgi kırıntısı peşinde

Ona eşlik eden martıları seyrederken.

İki eski dosta rastladım

Gölgesinde bir hayalin

İki eski sevgili

Göz göze, diz dize, el ele bakışırken.

Ve bu hayalin perdelediği geçmişten

Bana eski bir sevgili

Alay edercesine göz kırparken.

İki eski dosta rastladım:

Çocukluğumun mahpusunda

Evimin sıcaklığını özlerken,

Gençliğimin koğuşlarının sırlı pencerelerinde

Gözlerimde hasretin ıslaklığı

Sevgileri düşlerken,

İki duble rakı ve birkaç dal cigarada

Dumanlı geçmişi tazelerken

Beni iç yalnızlığımda hiç yalnız bırakmayan

Ve dün sen giderken

Uzaktan bana el sallayıp gülümseyen

İki eski dosta rastladım:

Beni hiç terk etmeyen.

Gölgem ve keder.

16.09.2000 - Denizli

Farzet

Farzet ki bir çınarım ben

Ve gençlerin pervasız sevişmelerini,

En çok sevdiğim şairin mezarını

Esirgiyorlar zavallı gölgemden

Ve bir damla bile gözyaşı

Akıtamıyorum ben.

Farzet ki bir binayım ben

Ve beni böyle derme çatma inşa eden

Vasıfsız müteahhite

Kemiklerim çatırdayarak sarsılırken

Ve omuzlarımda taşıdığım onca insan

Birer birer toprağa dökülürken

Ağız dolusu bir küfür bile

Edemiyorum ben.

Farzet ki bir uçağım ben

Ve kanatlarım, tıpkı bir kuş gibi

Telekli bir kuyruğum varken bile

Bana kucak açan

Anam olup beni koynunda saklayan

Maviliklerin içinde

Beni yöneten bir pilotum olmadan

Özgürce uçamıyorum ben.

Farzet ki düşünceyim ben

Ve insan olmanın yegane koşuluyum,

Ama beni saran demir parmaklıkları

Ve hasret olup ayağıma vurulan

Amansız prangaları kırıp

Bir dudaktan sözcük sözcük

Dökülemiyorum ben.

Farzet ki bir şiirim ben...                                              

08.11.2000 - Denizli

Efe

Binlerce yıldır hüküm sürmüş
Dağlarında Ege'nin
Bir yiğit efedir
Kod adı "Zeytin".
Yorgun düşmüş
Yaralı
Ve küskün
Can veriyor ellerinde
Rüşvet diye kömür dağıtan
Bir alçak zihniyetin...

13.01.2015 - Denizli

Carmina Burana - Fortuna Imperatrix Mundi - Fortune Empress of the World - Kader, Dünyanın Kraliçesi (Latince - İngilizce - Türkçe)

Latin	English	Türkçe
O Fortuna	O Fortune,	Ah Kader,
velut luna	like the moon	Ay gibi
statu variabilis,	you are changeable,	Değişkensin
semper crescis	ever waxing	Hep büyüyor
aut decrescis;	and waning;	Ve küçülüyorsun
vita detestabilis	hateful life	Nefret dolu hayat
nunc obdurat	first oppresses	Önce ezer
et tunc curat	and then soothes	Sonra yatıştırır
ludo mentis aciem,	as fancy takes it;	Canın istediğinde
egestatem,	poverty	Sefalet
potestatem	and power	Ve güç
dissolvit ut glaciem.	it melts them like ice.	Buz gibi eritirsin.
Sors immanis	Fate - monstrous	Kader-canavar
et inanis,	and empty,	Ve boş
rota tu volubilis,	you whirling wheel,	Sen dönen tekerlek
status malus,	you are malevolent,	Art niyetlisin
vana salus	well-being is vain	Zenginlik boş
semper dissolubilis,	and always fades to nothing,	Ve her zaman geçicidir.
obumbrata	shadowed	Gölgelenmiş
et velata	and veiled	Ve perdelenmiş
michi quoque niteris;	you plague me too;	Beni de mahvediyorsun
nunc per ludum	now through the game	Şimdi bu oyunda
dorsum nudum	I bring my bare back	Çıplak sırtımı dönüyorum
fero tui sceleris.	to your villainy.	Kötülüğüne
Sors salutis	Fate is against me	Kader bana karşı
et virtutis	in health	Sağlıkta
michi nunc contraria,	and virtue,	Ve erdemde
est affectus	driven on	Gelişiyorum
et defectus	and weighted down,	Ve yüküm ağırlaşıyor
semper in angaria.	always enslaved.	Köleleşiyorum.
Hac in hora	So at this hour	Bu yüzden bu saatte
sine mora	without delay	Gecikmeden
corde pulsum tangite;	pluck the vibrating strings;	Çek dizginleri
quod per sortem	since Fate	Çünkü Kader
sternit fortem,	strikes down the strong man,	Güçlü adamı serer yere
mecum omnes plangite!	everyone weep with me!	ve herkes ağlıyor benimle!

Veda Mektubu

Elveda diyeceğim sana yakında.

Binlerce yıllık gelinliğini

Kâh lapa lapa,

Kâh sulu sepken yağan karın

Bin bir emek,

İlmek ilmek

Yeniden dokuyuşunu

Unutmayacağım.

Binlerce yıllık sevgine

Ve kışın alınterine saygısız,

Birkaç gün içinde seni

Çırılçıplak bırakan güneşin

Kızgın bakışlarını

Unutmayacağım.

Sessizliğini ve matemini fırsat bilip

Seni ve eteğine sığınmış insanları saran

Bu kirli savaşın ortasında,

İnsanların değil de

Ördeklerin özgürlüğüne gıpta edişimi

Unutmayacağım.

Güneşin en parlak anında

Gökyüzünün duvardan duvara

Bulut halılarıyla kaplandığı

Ve Zeus’un seni yıldırımlarıyla kamçılayıp,

Tufanlarıyla ıslattığı günlerde

Seni saran gökkuşaklarını

Unutmayacağım.

Yorgun ve şarapsız gecelerde

Gözlerim kadınımı ararken

Ve gönlüm sevdamı büyütürken

Fonda aşk ve özgürlük türküleri,

Kulağımda senin sesinden dinlediğim

Örümcek bağlamış kafataslarının elinden kurtarıp

Bağrına bastığın âşıkların

Ve özgürlük tutkunlarının efsanelerini

Ve ömrümde içtiğim en güzel

Ve fakat en çabuk tükenen sigaraları

Unutmayacağım.

Yüzünü göremediğimde

Yâri elinden alınmış

Toy bir âşık gibi kırgın,

Binyediyüz bilmem kaç yılında

Evinden ve sevdiklerinden koparılıp

Köle edilen bir zenci gibi isyankâr hallerimi

Unutmayacağım.

En umarsız günlerimde

Başımı omzuna yaslamak istediğmde

Ana gibi,

Yar gibi beni sarmalayışını,

İğde kokusuna alerjik

Kızaran gözlerle sana bakınca

Islak sanıp gözlerimi

Sırtımı sıvazlamanı

Unutmayacağım.

Veda edeceğim sana yakında

Ama seni unutmayacağım.

Sakın sen de beni unutma.

Belki bir gün

Bugünkü kadar

Ve hatta daha da yalnız,

Daha da yıkılmış,

Ya da sevdalım yanımda,

Sevdalım koynumda

Yine gelirim yanına.

Ve bir büyük rakıya

Su yerine anıları katıp

Yine ben dertlenirim,

Yine sen dinlersin

Ve yine bana aşina

Türkü ve efsaneler söylersin.

12 Haziran 1998, Doğubayazıt

Kov Beni

Kov beni senden

Aşağıla, örsele ruhumu

Taştan taşa çarp yüreğimi

Parçala, kanat etlerimi.

Otuz dokuz yerimden bıçakla

Kırık parçaları kalbimin

Elimde,

Ölüme terk et beni.

Kov beni senden 

Uzaklaştırma kararı çıkart

Gönül muhakemenden

Çöllere sürgün gönder beni.

Çık bir dağın tepesine

Susuzluğumu seyret, sensizliğimi.

Kov beni senden

Cehennemde yak beni.

29.08.2014 - Denizli

Yük

Sessizlik ve ayazın hükmündeydi gece.

Sinsice kalkıp döşeğimden,

Tilkice sıyrıldım nöbetçilerden.

Koştum tüm çıplaklığımla,

Büyük Ağrı’nın kollarına.

Sordum:

“Ey efsane gelin,

Nedir sırrı bunca yıl beklemenin?

Nasıl taşıyorsun binlerce yıldır

Bu aşkı ve kederi yüreğinde?

Nasıl dimdik

Ve ezilmeksizin

Omuzlarındaki yükün altında

Meydan okudun hayata ve zamana?”

Dedi:

“Ey insanoğlu,

Bakma böyle gururla

Dimdik ayakta durduğuma.

Sanma çok ağırdır

Bağrımdaki bu yara.

Yaşasaydım bir gün olsun

Senin yaşadıklarını,

Alsaydım bir an olsun omuzlarıma

Sana verilen yükü,

Dayanamaz,

Erirdi kemiklerim.

Hemen eğiliverirdi belim.

Ciğerlerimde verem,

Beynimde urlar

Hemen o an

Yıkılıverirdim.

15.02.1998 - Konya