Birlikte inşa ettiğimiz
Bir cennet bahçesinde,
Ben Adem,
Sen Havva
Mutlu mesut yaşıyoruz
sanıyordum.
Meğer senin için
duvarlarını ördüğüm,
Ateşini harladığım
Bu ıssız cehennemde
Bir zebaniymişim,
Hatta şeytanın ta
kendisi...
Bilemedim,
Özür dilerim.
16.08.2006 - Denizli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder